مقایسه اثرات ضد باکتریایی محلولهای ضد عفونی کننده رایج علیه سه سویه مقاوم بیمارستانی

چکیده زمینه و هدف : امروزه مسئولان کنترل عفونت در بیمارستانها از ترکیبات مختلف ضدعفونی کننده وسایل و تجهیزات بیمارستانی برای جلوگیری از انتقال عفونت استفاده می کنن د. این مواد از نظر کیفیت و طیف اثر ضدمیکروبی، شرایط کار، زمان اثر، تاثیر روی محیط زیست، اثر تخریبی روی وسایل فلزی و پلاستیکی و سایر ویژگیها، متفاوت می باشن د. این مطالعه با هدف تعیین اثر ضد میکروبی پنج محلول ضد عفونی کننده بر سویه های مقاوم بیمارستانی اجراشد. روش بررسی: اثر ضد میکروبی پنج محلول ضد عفونی کننده نانوسید، آنیزوسین، سولفانیدس، میکر و 10 و کولوئید بر روی سویه های مقاوم بیمارستانی غلظت دزانفکتانتها طبق پروتکل پیشنهادی شرکت سازنده آماده گردید ، زمان مجاورت ب ا باکتری در سه زمان (زمان پیشنهادی شرکت، کمتر از زمان پیشنهادی، بیشتر از زمان پیشنهادی) در نظر گرفته شد. یافته ه ا: نانوسید در هیچکدام از سه زمان مورد بررسی اثر مهاری بر باکتریهای مقاوم آزمون نشان نداده کلوئید تنها در زمان بالاتر از زمان پیشنهادی شرکت اثر مهاری خود را نشان داد. 0 مک فارلند را مهار / آنیزدسین در هر سه زمان رشد استافیلوکوکوس اورئوس در غلظ ت 5 نمود. سولفایندس و میکر و 10 در هر سه زمان از رشد هر سه گونه باکتری مقاوم آزمون در غلظتهای 0/5 و 1 مک فارلند جلوگیری نمودند. نتیجه گیر ی: با توجه به نتایج به دست آمده مشخص گردید که ضد عفونی کننده میکر و 10 با پایه آمونیم کلراید در درجه اول و سولفانیدس با پایه پلی هگزامتیلن بی گوانید هیدروکلراید در مرتبه بعدی از خاصیت آنتی باکتریایی مناسبی برای ضد عفونی کردن برخوردارند . واژه های کلیدی: ضد عفونی کننده، آنتی سپت یک، استافیلوکوکوس اورئوس، پسودوموناس آئروژینوزا، اسینتو باکتر کلکواسیتیکوس